Zanim kupiłem telefon Sony Xperia J dużo szukałem informacji na jego temat. Google oczywiście na sam początek podsunęło mi wideorecenzje i unboxing'i. Po ich obejrzeniu niczego nie dowiedziałem się o tym telefonie. Tego typu materiały nie stoją na wysokim poziomie merytoryczym. Mogłem się w nich dowiedzieć, że Xperia J jest gorsza od Z (tak, autorzy recenzji porównują modele z różnych półek), albo że tylna klapka nie jest z plastiku "gumowanego" - jak wygląda koń każdy widzi.

Będę starał się przedstawić informacje, których nie ma w tych recenzjach, a na których mi zależało. Tak więc będzie dużo technicznego języka.

Starczy krytykanctwa, teraz do senda. Telefon można opisać w dwóch kategoriach: sprzętowej i software'owej. Sam sprzęt nie jest zły po za jedną wtopą związaną z RAMem, ale o tym później. Jeśli chodzi o system to muszę przyznać, że Sony zepsuło AOSP swoimi modyfikacjami.

Na początek to co widać, czyli wyświetlacz LCD o rozdzielczości 854x480 pikseli (240 DPI). Działa bardzo precyzjnie do momentu założenia na telefon gumowej/silikonowej osłony (można dokupić, nie jest w wyposażeniu). Wówczas czułość na dotyk wyraźnie spada. Dzieje się tak dlatego, że ekran pojemnościowy wykrywa dotyk przez ładunek elektrostatyczny dostarczany przez nasz palec. Ekran taki działa najlepiej, gdy telefon trzymany jest w dłoni, która styka się ze srebrnym paskiem na obudowie telefonu. Wówczas zamyka się “obwód” telefonu, dzięki czemu bez problemu wykrywany jest dotyk palca. Gdy telefon ma założoną osłonę z gumy, aby chronić go przez upadkiem czy zadrapaniami, izolujemy jednocześnie obudowę od ręki i wykrywanie dotyku nie działa poprawnie. Wg testu który przeprowadziłem dotknięcie palcem i przytrzymanie powoduje, że punkt dotyku skacze wokół miejsca rzeczywistego styku. Generalnie wykrywanie dotknięcia działa różnie, w zależności od posiadania ładunku elektrostatycznego w naszym ciele, raz lepiej, raz gorzej.

Teraz o tym co słychać. Głośnik gra głośno, czasem aż za bardzo przesterowując dźwięk, a to dzięki trybowi xLoud™. Zasadę działania tego trybu omówie później. Słyszałem, że głośniki w tym telefonie szybko padają. Jest to bardzo możliwe, gdy kupiłem XJ okazało się w domu, że nie działa głośnik i wibracja (a telefon nowy, prosto z salonu). Gdy docisnęło sie baterię głos wracał. Gdy wymieniłem słuchawkę wszystko było ok.

Aparat (ten z tyłu) to 5 MPix o średniej jakości. Ma strasznie krótką głębię ostrości. Przekonałem się o tym, gdy robiłem zdjęcia kartek książki, bo był mi potrzebny jeden rozdział. Telefon przy pomocy standardowej aplikacji miał problemy ze złapaniem ostrości (być może to była wina słabego oświetlenia, choć z drugiej strony smartfon LG poradził sobie z tym zadaniem lepiej). Trzeba było stronę książki położyć na płasko i robić zdjęcia niemal idealnie pod kątem 90º, ponieważ lekki odchył skutkował rozmyciem po brzegach zdjęcia. Ciężko to zrobić trzymając w jednej ręce książkę, która lubi się zamykać a w drugiej ręce telefon.

Zdjęcia można również robić przy pomocy aparatu VGA z przodu telefonu, ale ten służyć ma generalnie do wideorozmów, więc tu nie ma co się rozpisywać.

Telefon posiada dwie różnokolorowe diody. Jedna jest między czujnikiem zbliżeniowym, a aparatem VGA. Zazwyczaj świeci przy powiadomieniach i ładowaniu, generalnie na niebiesko, tylko Google+ wymusza kolor fioletowy. Druga dioda jest pod przyciskiem Home. Dostosowuje swój kolor do tematu wybranego przez użytkownika bądź kolorystki okładki albumu, jeśli mamy uruchomiąną aplikację Walkman. Zazwyczaj świeci tylko gdy włączamy ekran, później już nie. Zdarza się czasem, że coś się zawiesi i wtedy dioda miga powoli cały czas. Zauważyłem że odpowiada za to oddzielny proces systemowy o nazwie 'com.sonyericsson.illumination.service'.

Zajrzyjmy do środka. Całością steruje chip Qualcomm MSM7227A, a w nim procesor Cortex A5 o taktowaniu od 122 MHz do 1008MHz. Minimalne taktowanie ustawione przez producenta to 245 MHz. Architektura procesora to ARMv7 o pamięci cache L2 256KB. W skład MSM7227A wchodzi również układ graficzny Adreno 200 enhanced. Korzysta z pamięci RAM 'Low Power DDR1' o taktowaniu 200MHz.

Telefon posiada następujące czujniki:

Oczywiście czujniki pobierają podaną moc tylko wtedy, gdy działają. Sam procesor na różnych częstotliwościach pobiera różną moc:

Lokalizacja niestety nie współpracuje z rosyjskim Glonasem. Jesteśmy skazani na amerykańską wersję systemu pozycjonowania. Sam GPS łapie fix'a w miarę szybko, ale często szybko go gubi, aby za chwilę znów go odzyskać. Czasem przy 6-9 satelitach nie może złapać fix'a co jest co najmniej dziwne.

Przejdźmy teraz do pamięci RAM, bo to ciekawy temat. Na stronie producenta oraz na innych stronach z danymi technicznymi smartfonów  i w instrukcji widnieje napis, że telefon posiada 512MB pamięci RAM. Gdy uruchomimy systemową informację na temat pamięci operacyjnej okaże się, że mamy znacznie mniej, bo tylko 382 MB. To mniej niż w moim poprzednim smartfonie HTC Wildfire, który miał 384 MB i dało się na nim uruchomić Androida 2.3.7 Gingerbread. Zacząłem dochodzić, gdzie zniknęło pozostałe 130 MB. Zacząłem szukać informacji w internecie i znajdowałem dziwne wyjaśnienia np. że sterowniki zjadły tą pamięć, albo że jest zajęta przez system i nie jest dostępna dla użytkownika. Wyjaśnienia użytkowników Windowsa ;) Skoro jest zajęta przez system to powinna być widoczna dla systemu operacyjnego (w końcu to on ją zajął).

Zirytowany tą sytuacją napisałem na forum wsparcia Sony. Dostałem lakoniczne tłumaczenie, że ta pamięć jest niedostępna dla systemu i nie mogę jej użyć. Oczywiście takie tłumaczenie mi nie wystarczyło i drążyłem dalej temat. Zostałem skierowany na portal dla programistów. Tam w końcu uzyskałem odpowiedź na swoje pytanie, która mnie usatyfakcjonowała. Podano mi artykuł na blogu Sony, który tłumaczył przydział pamięci RAM.

Mianowicie pamięć RAM w Sony Xperia J jest podzielona na tzw. sloty. Każdy z tych slotów jest przeznaczony dla różnych podzespołów telefonu, np. dla radia, dla układu graficznego. Ominięcie kernela w zarządzaniu pamięcią przyspiesza działanie tych podzespołów, które działają bezpośrednio na swoim slocie. System otrzymał największy slot z 382 MB. Nie znam dokładnego podziału na poszególne sloty.

I teraz może powstać pytanie: czy Sony celowo wprowadza w błąd użytkownika? I tak, i nie. Wszystko zależy od tego co rozumiemy przez pojęcie pamięć RAM. Jeśli skrót RAM rozumiemy jako rodzaj pamięci, czyli Random Access Memory, która pamięta tylko wtedy gdy jest w niej zasilanie, to nie zostaliśmy oszukani. Gdy jednak przez skrót RAM rozumiemy pamięć operacyjną systemu to możemy czuć się oszukani. Moim zdaniem Sony z premedytacją wykorzystało fakt, że większość ludzi zrozumie skrót RAM jako pamięć operacyjną i zdecyduje się na zakup tej słuchawki. Ale technicznie i prawnie są w porządku, więc nie muszą obawiać się przegranych spraw sądowych.

Przejdźmy teraz do tego co napędza ten sprzęt do działania. Początkowo Xperia J była wydana z Androidem 4.0.4 Icecream Sandwich, ale na początku roku 2013 dostała aktualizację do 4.1.2 Jelly Bean. Ja swój telefon dostałem z fabrycznie zainstalowanym JB, więc nie mam porównania jak działał wcześniej z ICS. Czytałem, że na wcześniejszej wersji działał o wiele lepiej.

Sony modyfikując Androida skupił się głównie na wyglądzie. Zmienili launchera, dodali motywy i swoje aplikacje. Dalsze modyfikacje systemu zdawają się tylko psuciem Androida. Więcej o tym co zepsuło Sony w tym telefonie napiszę później.

Po kilku dniach używania telefonu zacząłem zastanawiać się nad rootowaniem, aby móc używać swoje ulubione i zakupione wcześniej aplikacje (np. Titanium Backup). Zacząłem od sprawdzania co potrafi kernel przygotowany przez developerów Sony. Posiada wkompilowaną obsługę ext4, kilka do wyboru zarządców taktowania procesora (governor) oraz kilka planistów operacji wejścia/wyjścia (I/O scheduler). Spośród governor'ów mamy do wyboru:

Oczywiście producent nie przewidzał tego, że użytkownik może mieć ochotę na zmianę trybu zarządzania taktowaniem procesora. Każda zmiana na inny niż ondemand kończy się czkawką dla systemu, ponieważ koliduje ona z programem qosmgr i jego ustawieniami zapisanymi w pliku /system/etc/qosetc.xml. Zmiana governora skutkuje tym, że qosmgr wariuje i zajmuje 100% mocy procesora. Ubicie procesu załatwia sprawę. Na różnych forach widziałem rozwiązania w stylu zmiany nazwy programu /system/bin/qosmgr na coś innego albo co gorsza skasowaniem tego pliku  Ja nie zauważyłem żadnych pozytywnych zmian po zmianie governora, więc pozostawiłem go w trybie domyślnym i nie zmieniałem programu qosmgr.

Inaczej ma się sprawa z I/O schedulerem. Tutaj mamy do wyboru takie tryby:

Te możemy zmieniać bezkarnie. Tak naprawdę przyspieszenie uzyskujemy przez zmianę planisty na deadline, ale do tego trzeba zmienić kernel. Napiszę o tym już w innym artykule. Brakuje również obsługi swapa, przez co nie zwiększymy ilości dostępnego RAMu na stockowym kernelu (pomimo istnienia komend swapon i swapoff w systemie).

Jednym z takich bonusów od Sony jest xLoud™. Działa on tylko na głośniku wbudowanym w telefon, więc nie ma wpływu na jakość odtwarzanej muzyki na słuchawkach. Tryb xLoud™ podnosi głośność dźwięku i zwiększa kompresje dynamiki dźwięku (nie mylić z kompresją stratną mp3). Kompresję dynamiki szczególnie słychać na krótkich dźwiękach powiadomień. Dźwięk na kilka milisekund jest odtwarzany z dużą głośnością, a potem ściszany, przez co daje to efekt mocnego brzmienia dźwięku. Tani chwyt, ale działa 

Kolejny bonus to motywy, które zmieniają nieco ikonki w menu, kolorystykę i tapetę. Standardowo jest ich 7. I niestety Sony nie rozwinęło tematu i nie udostępniło dodatkowych motywów.

Rozszerzony tryb gotowości to specjalny tryb oszczędzający wykorzystanie baterii. Gdy tryb jest włączony wyłączona zostaje transmisja danych przy wyłączonym ekranie.

Dla użytkowników portalu społecznościowego Facebook została przygotowana dodatkowa wtyczka do książki telefonicznej i kalendarza. Gdy zalogujemy się do swojego konta na Facebooku wyskoczy powiadomienie, które pozwoli skonfigurować książkę telefoniczną do wyświetlania informacji o kontaktach z Facebooka. W aplikacji kalendarza pojawią się wydarzenia, na które jesteśmy zaproszeni w portalu.

Podczas użytkowania telefonu zauważyłem sporo błędów w działaniu oprogramowania. Jednym z najbardziej irytujących problemów jest zmiana ustawień domyślnych dźwięków powiadomień i dzwonka telefonu. Wybierasz dźwięki z karty SD lub pamięci wewnętrznej, po czym po jakimś czasie używania bądź restarcie telefonu, ustawienia wracają do domyślnych. Dzieje się tak dlatego, że w trakcie pracy system stwierdza, że baza danych przechowująca dane dotyczące zeskanowanych plików multimedialnych jest uszkodzona i uruchamia skaner multimediów, czyszcząc dotychczasową bazę danych sqlite. Problem dotyczy wielu użytkowników. Sony jednak udaje, że problemu nie ma, sądząc po wpisach na ich forum. Dotyczy to również, choć w mniejszym stopniu, dźwięków dostarczanych z systemem. Podobny problem dotyczy również mp3 na karcie pamięci. Zdarza się, że Walkman (aplikacja do odtwarzania muzyki) nie widzi w ogóle żadnych plików muzycznych.

Kolejne problemy dotyczą wifi. Siła sygnału przedstawiana na pasku stanu ma się czasem nijak do rzeczywistego zasięgu. Można stać przy ruterze i mieć 1 kreskę siły wifi. Ale gdy uruchomimy Wifi Analyzer okaże się, że zasięg jest ok. Jest jeszcze jeden problem z wifi. W Jelly Bean system z dziwną częstotliwością ubija procesy, aby zwolnić pamięć RAM. Potrafi ubić również proces odpowiadający za łączność wifi. Objawia się to nagłą utratą połączenia i brakiem możliwości jego odzyskania. Nie widać wtedy żadnych sieci, pomimo że wifi jest włączone. Wyłączenie i włączenie wifi pomaga, ale na krótko. Walcząc z tym problemem zauważyłem, że jedyną najlepszą metodą jest wyłączenie ekranu i pozwolenie systemowii przejść w tryb uśpienia po czym wybudzić go. Wtedy problem znika.

Kolejna wtopa ze strony Sony dotyczy instrukcji Xperii J. Ta twierdzi że telefon posiada czujnik światła, dzięki którym dostosowuje jasność ekranu do panujących warunków. Problem w tym że J-ka nie ma czujnika światła. Posiada za to dwa obok siebie umiejscowione czujniki zbliżeniowe (na lewo od diody powiadomień). Po co aż dwa, obok siebie???

Jednym z największych przewinień Sony to obniżenie jakości muzyki w aplikacjach muzycznych. Wydawać by się mogło, że firma która wydała Walkmana ma doświadczenie w produkcji urządzeń odtwarzających muzykę. W Xperii J włączono kompresjędynamiki dźwięku, która w momencie gdy muzyka staje się głośniejsza (np. w sekcji rytmicznej utworu muzycznego pojawi się bas) telefon płynnie zmniejsza głośność, po czym gdy dźwięk mija z powrotem podnosi głośność. Powoduje to spłycenie dynamiki dźwięku i pozbawienie muzyki przysłowiowego "kopa". Czemu to miało służyć? Nie wiem. Całe szczęście daje się to łatwo naprawić, ale potrzebne jest do tego zrootowanie telefonu.

Czasem z nie wiadomych jeszcze dla mnie przyczyn na partycji z punktem montowania w  /data pojawiają się błędy logiczne systemu plików. Gdy system napotka taki błąd, następuje kernel panic i system się restartuje. Niestety nie daje się ręcznie naprawić systemu plików, ponieważ nie można zastosować polecenia fsck na tej partycji. System zwraca błąd, że system plików jest używany, nawet po odmontowaniu systemu plików tej partycji. Jedyne co mogę zrobić, aby uniknąć tego problemu to zrobienie kopii zapasowej i sformatowanie tej partycji, a potem odtworzenie danych.

Podsumowując artykuł podaje dane techniczne, które udało mi się zebrać z różnych źródeł.

Mam nadzieje, że zabrane tutaj informacje pomogą zrozumieć działanie telefonu Sony Xperia J. W następnych artykułach zajmę się rootowaniem i modyfikowaniem systemu Android oraz naprawianiem tego co zepsuło Sony w swoim produkcie.